Santuario de As Ermitas

Situado no pobo do mesmo nome e declarado BIC pola Xunta de Galicia en maio de 2006. A historia deste Santuario iníciase co descubrimento da imaxe por uns pastores: as vacas que coidaban bramaban e tiñan comportamentos estraños ao chegar a un punto determinado. Os pastores ao ver isto, deciden indagar o motivo deste proceder e descobren nunha cova a imaxe da Virxe co Neno (talle románica); a partir de este descubrimento, as xentes do lugar deciden erixirlle unha ermida para vengar tan milagrosa imaxe.

Santuario de As Ermitas

O santuario é barroco no seu maior parte, la razón da súa construción foi a curación milagrosa que obrou a Virxe de As Ermidas no próxima vila de San Miguel de Viduela (municipio de Manzaneda) a un bispo de Astorga chamado D. Alonso Messía de Tobar, que agradecido por tal feito, o prelado de cultura contrarreformista mandou edificar unha nova igrexa en 1624, comezo da que coñecemos actualmente. A esta se lle engadirían novas construcións como a casa da administración, ampliación do atrio ou o pórtico, Vía Crucis e unha pousada para os peregrinos que chegaban ao Santuario coa esperanza de que a imaxe milagrosa de As Ermidas cumprise a súa petición, ou en acción de grazas por haber visto cumprido súas ruegos; do s. XX datan algunhas das edificacións para albergar aos seminaristas. O Santuario de As Ermidas é coñecido porque foi Seminario Menor filial ao que Astorga durante vinte anos aproximadamente.
 
As Ermitas
 
O seu interior distribúese en tres naves de desigual largo, ten transepto e camarín accesible ás fieis, onde pódese admirar a imaxe da Virxe de As Ermidas máis de perto e un retablo co tema da Dormición da Virxe, pouco frecuente na imaxineria.
 
As Ermitas
 
Posúe ademais un nicho na que está exposta a imaxe da Virxe (sobre unha peaña de prata, rodeada de aro argénteo con chamas e estrelas; enmarcada por catro anxos). Ten na súa totalidade, gran variedade de retablos e imaxes. A fachada consta de dous partes claramente diferenciadas: fachada central e as torres, a da dereita datada no século XVII e a da esquerda simétrica á anterior do século XVIII.